Πλαστελίνη-σοκολάτα!

Διαβάζω σε μαμαδο-blogs ή ακούω από άλλες μαμάδες (όχι συχνά η αλήθεια είναι) ότι τα παιδιά τους μπορεί να ασχοληθούν με την τάδε ή τη δείνα δραστηριότητα για ΩΡΕΣ. Τις δοκιμάζω εγώ και τζίφος. Είναι ζήτημα αν η Σοφία κάτσει κάτω τον ποπό της για δέκα λεπτά. Εκτός κι αν πρόκειται για τηλεόραση όπου αποβλακώνεται κανονικά κι εγώ εκνευρίζομαι, οπότε τη χρησιμοποιώ μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις.

Τις προάλλες όμως συνειδητοποίησα το εξής. Αν η δραστηριότητα αφορά παραπάνω από μια «αισθήσεις», υπάρχουν καλές πιθανότητες να ασχοληθεί για κανένα μισάωρο. Π.χ. μια αρωματισμένη πλαστελίνη διεγείρει όχι μόνο την αφή, αλλά και την όσφρηση. Το είχα δοκιμάσει στο παρελθόν με μια πλαστελίνη-φράουλα* και είχε πάει αρκετά καλά, αλλά αυτή τη φορά με την πλαστελίνη-σοκολάτα σπάσαμε κάθε προηγούμενο ρεκόρ συγκέντρωσης! Μύριζε τόσο ωραία που ακόμα κι εγώ έπαθα εξάρτηση! Και για να λέμε την αλήθεια, η φρεσκοφτιαγμένη πλαστελίνη είναι πολύ πιο ευχάριστη στην υφή. Ευτυχώς η συνταγή που χρησιμοποιώ δεν απαιτεί μαγείρεμα κι έτσι σε λίγα λεπτά είναι έτοιμη. Την έχω βρει στο blog The Imagination Tree, αλλά εγώ πάντα φτιάχνω τη μισή δόση για να είναι φρέσκια - βγαίνει ποσότητα διπλάσια από ένα κλασικό μικρό βαζάκι πλαστελίνης, οπότε μας είναι αρκετή και δεν «μπαγιατεύει».

Υλικά για μισή δόση

• 1 φλιτζάνι αλεύρι
• ¼ φλιτζάνι αλάτι
• ¼ φλιτζάνι κακάο
• 1 κουταλιά σούπας κρεμόριο (cream of tartar) – θα το βρείτε στα μπαχαρικά του σούπερ μάρκετ
• 1 κουταλιά σούπας φυτικό λάδι
• (Προαιρετικά) λίγες σταγόνες γλυκερίνη για να γίνει πιο ελαστική – θα τη βρείτε στα φαρμακεία
• 1 φλιτζάνι βραστό νερό – μπορεί να χρειαστεί λιγότερο

Σε ένα μπολ αναμειγνύετε τα ξηρά συστατικά, αλεύρι, αλάτι, κακάο και κρεμόριο. Μετά κάντε μια λακουβίτσα στη μέση και προσθέστε το λάδι, τη γλυκερίνη και περίπου το μισό από το βραστό νερό. Ανακατέψτε με κουτάλι και προσθέστε αν χρειάζεται λίγο ακόμα νερό, μέχρι η ζύμη να ξεκολλάει από τα τοιχώματα του μπολ και να πλάθεται. Θα καίει λίγο στην αρχή, οπότε περιμένετε 1-2 λεπτά, αλλά αν δεν την πλάσετε με τα χέρια δε θα καταλάβετε αν χρειάζεται κι άλλο νερό. Αν σας πέσει παραπάνω νερό, προσθέστε λίγο αλεύρι. (Αν έχετε ξαναφτιάξει ζύμη για ψωμί, φύλλο πίτας ή μπισκότα, θα σας φανεί πολύ εύκολο.) Διατηρείται σε καλά κλεισμένο τάπερ.

Εγώ μετρούσα τα συστατικά και άφηνα τη Σοφία να τα αδειάσει στο μπολ και μετά να τα ανακατέψει. Έτσι αυξήθηκε αρκετά η ώρα απασχόλησης! Αν το δοκιμάσετε κι εσείς, προετοιμαστείτε για «εκτόξευση» υλικών φορώντας ποδιές και έχοντας άμεσα προσβάσιμο ένα βρεγμένο πανί.

Αφού ετοιμάστηκε η πλαστελίνη, η Σοφία πέρασε αρκετή ώρα κόβοντάς την σε κομμάτια που μετά ένωνε ξανά.

Όταν βαρέθηκε, τη βοήθησα να φτιάξει μπάλες παγωτού –είχαμε κι άλλη μια ετοιματζίδικη πράσινη πλαστελίνη για παγωτό φιστίκι και καλά- και η Σοφία μοίραζε τις μπάλες σε κυπελάκια.

Η αρχική ιδέα ήταν να κάνει η μια τον παγωτατζή και η άλλη τον πελάτη, αλλά τελικά δεν μπόρεσε να αποχωριστεί τα κυπελάκια της κι έτσι πέρασε αρκετή ώρα κάνοντας ότι τρώει, βγάζοντας και ξαναβάζοντας τις μπάλες κ.λπ.

Το τέλος του παιχνιδιού δόθηκε μετά από μια ώρα συνολικά, όταν έκρυψε τα κυπελάκια στο ντουλάπι της κουζίνας της για να μην της τα πάρει κανείς!

Καλή επιτυχία και σας εγγυώμαι ότι θα πρέπει να συγκρατήσετε τον εαυτό σας να μη δοκιμάσετε αυτή την πλαστελίνη τόσο ωραία που μυρίζει!

*Για πλαστελίνη φράουλα, ακολουθείτε τη βασική συνταγή χωρίς το κακάο προφανώς. Ρίχνετε στο βραστό νερό λίγες σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής και ένα φακελάκι τσαγιού φράουλα ή φρούτα του δάσους ή ό,τι άλλο σχετικό έχετε και το αφήνετε το για λίγα λεπτά πριν το προσθέσετε στο μείγμα με το αλεύρι.

Πλαστελίνη φράουλα