Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια αξέχαστη μέρα





«Πες την ιδέα σου… και για όλα τα άλλα υπάρχουν οι CretaMums!» (Λίτσα)
«Από μια πρόταση φτιάχνεται μια ολόκληρη γιορτή γεμάτη δώρα και λιχουδιές!» (Γιώτα)






Κάπως έτσι ήταν και το πάρτι του πρώτου χρόνου ζωής των CretaMums. Πέταξα την ιδέα κι αμέσως άρχισε να καταστρώνεται το μενού και να πέφτουν προτάσεις για την απασχόληση των παιδιών. Τη μέρα του πάρτι, τα ξύλινα τραπέζια του Ευκάλυπτου στρώθηκαν με λευκά τραπεζομάντιλα και πάνω απλώθηκαν του κόσμου τα καλά. Στη μέση δέσποζε η διώροφη τούρτα γενεθλίων που έφτιαξε η Χαρά, με το αντίγραφο των ξύλινων τραπεζιών του Ευκάλυπτου στην κορυφή! Ένα άλλο τραπέζι έγινε η γωνιά ζωγραφικής και χειροτεχνίας. Ο χώρος γέμισε με μπλε και κόκκινα μπαλόνια με το λογότυπο των CretaMums (ιδέα και παραγγελία της Λίτσας), με κουβαδάκια, μπάλες κι άλλα παιχνίδια που έφεραν οι μαμάδες. Η Ευτυχία και η Μαρία ζωγράφιζαν μαζί με τα παιδιά, η Έφη τους έφτιαχνε χάρτινα λουλούδια-κουδουνίστρες, η (μικρή) Τζένη έφτιαχνε σαπουνόφουσκες, η Αγγέλα διάβασε ένα αγαπημένο παραμύθι όλων των CretaKids, τον "Κύριο Ύπνο" (Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες), η Γιώτα τους τραγούδησε, η (ψηλή) Τζένη κυκλοφορούσε με την φωτογραφική μηχανή της και απαθανάτιζε στιγμές.


Ήρθε κόσμος πολύς. Τακτικές μαμάδες, μαμάδες που είχαν να έρθουν καιρό στις συναντήσεις μας, μαμάδες που δεν είχαν έρθει ποτέ, μπαμπάδες, γιαγιάδες. Όλοι με πλησίαζαν χαμογελαστοί να πουν ένα «γεια» και «χρόνια πολλά, να τα εκατοστίσουμε!» Το καλύτερο βέβαια μου το είπε ένας μπαμπάς: «Μπράβο, η ιδέα σου να φτιάξεις αυτή την ομάδα έχει σώσει πολλούς γάμους!» Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι, αλλά αυτό που είπε ισχύει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό για πολλές από εμάς. Αν δεν είχα φτιάξει αυτή την ομάδα, δε θα είχα γνωρίσει τόσους ανθρώπους, θα περνούσα τα περισσότερα απογεύματα μόνη μου με τη Σοφία, θα περίμενα από το Χρήστο να καλύψει όλες μου τις ανάγκες για κοινωνικοποίηση όταν επέστρεφε από τη δουλειά, εκείνος θα κουραζόταν ακόμα περισσότερο, θα υπήρχε ένταση… Πάντα μπορεί να δημιουργηθεί ένταση ανάμεσα σε δυο συντρόφους, γι’ αυτό κι είναι καλό να έχει ο καθένας τις διεξόδους του.


Για να μην αναφερθώ στα οφέλη που έχει όλο αυτό στη Σοφία – προφανώς και στα άλλα παιδιά της παρέας, αλλά εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για το δικό μου. Δεν είμαι ειδική. Ξέρω μόνο αυτά (τα λίγα) που διαβάζω και κυρίως αυτά που μαθαίνω εμπειρικά κάθε μέρα ως μαμά. Πιστεύω λοιπόν ότι ακόμα και από την ηλικία των επτά μηνών –τόσο ήταν η Σοφία όταν αρχίσαμε τις συναντήσεις μας- κάνει καλό σε ένα παιδί να βλέπει άλλους ανθρώπους πέρα από τη στενή του οικογένεια, να βγαίνει από το οικείο περιβάλλον του, να εκτίθεται σε ερεθίσματα. (Με μέτρο φυσικά και για λίγες ώρες κάθε φορά γιατί τα παιδιά κουράζονται εύκολα.) Παρατηρώντας τη Σοφία στο πάρτι, 20 μηνών πλέον, δεν μπορούσα παρά να χαμογελάω (και να καμαρώνω από μέσα μου) όταν την έβλεπα να κάθεται με άνεση στα πόδια της Άννας για να παρακολουθήσει την Αγγέλα να διαβάζει τον Κύριο Ύπνο, να κοιτάζει στα μάτια τη Γιώτα που τραγουδούσε, να ζωγραφίζει αγκαλιά με την Ευτυχία, να κυνηγάει από πίσω τη Μαρία για να της βγάλει τη στέκα ή να τρέχει ανεμίζοντας τα μπαλόνια της στην αγκαλιά της Τζένης!


Και ένα τελευταίο. Λατρεύω τον Ευκάλυπτο. Παρά τα δεκάδες σκουπίδια και τις εκατοντάδες γόπες που μαζέψαμε από κάτω πριν το πάρτι. Παρά τους σπασμένους ξύλινους πάγκους που ακόμα δεν έχουν επιδιορθωθεί. Τον λατρεύω για τα δέντρα του, την άπλα του, την αύρα του (η τάφρος φέρνει σχεδόν πάντα ένα δροσερό αεράκι), την Ενετική ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα τείχη γύρω μας… Τον λατρεύω γιατί μας έχει φιλοξενήσει στα τραπέζια του τόσες φορές, γιατί εκεί γίναμε ομάδα.

(Φωτογραφίες www.tzenizisi.gr)

Σχόλια

  1. Τι να σου πω τώρα... Δεν μπορώ να το εκφράσω επουδενί, όμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρόνια σας πολλά λοιπόν! Να είστε όλες γερές, να χαίρεστε τα αγγελούδια σας και να συναντιέστε πάντα με αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε πολύ Φλώρα! Να είστε εσύ κι η οικογένειά σου πάντα καλά!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου