Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2013

Το σπίτι των θαυμάτων

Αν έπρεπε να επιλέξω ένα σημείο αναφοράς για όλη την παιδική μου ηλικία, αυτό θα ήταν το εξοχικό μας σπίτι στον Άγιο Νικόλα, ένα παραθεριστικό οικισμό κοντά στη Ραφήνα. Ίσως γιατί εκεί έχω τις περισσότερες αναμνήσεις από τον αγαπημένο μου παππού και την καλή μου τη γιαγιά που, όπως και το σπίτι, δεν υπάρχουν πια. Ίσως γιατί στα μάτια ενός παιδιού ήταν ένα μαγικό σπίτι με κρυφές γωνιές και πράγματα να ανακαλύψεις, να μυρίσεις και να γευτείς. Θυμάμαι τη γεύση των σύκων που μας έκοβε ο παππούς από τη συκιά και τα τρώγαμε επιτόπου ανοίγοντας το φρούτο στα δυο και ρουφώντας τη σάρκα του… Τη μυρωδιά της ντομάτας στο τσαμπί… Την αίσθηση των σταφυλιών που έσπαγαν κάτω από τις πατούσες μου τις εποχές που ο παππούς έφτιαχνε το δικό του κρασί – ένα ξύδι για τα σημερινά δεδομένα, αλλά τότε οι μεγάλοι το έπιναν αφειδώς και ο παππούς πήγαινε περήφανος κάθε λίγο και λιγάκι στο αποθηκάκι με το βαρέλι και γέμιζε την τσίγκινη καράφα. Ακολουθούσαν ψευτο-καυγάδες για τα πολιτικά, όταν πια εί

Μετά τις CretaMums και οι VolosMums!! Η “Mother Power” εξαπλώνεται!!

Με την πόλη του Βόλου με συνδέει μια ιδιαίτερη σχέση . Έχω ακόμα στο μυαλό μου την εικόνα του λιμανιού , όπως το πρωτοαντίκρισα σαν κοριτσάκι του δημοτικού – με είχε πάρει μαζί της η μαμά μου, καθηγήτρια τότε, στην πενταήμερη εκδρομή του σχολείου όπου δούλευε. Από τότε, πέρασα αρκετές φορές από το Βόλο πηγαίνοντας διακοπές σε κάποιο χωριό του Πηλίου. Ώσπου περίπου δέκα χρόνια πριν, οι γονείς μου αποφάσισαν να χτίσουν με το εφάπαξ τους ένα εξοχικό σπιτάκι στον Άγιο Λαυρέντη , ένα χωριό του Πηλίου 19 χλμ από το Βόλο. Και έτσι αποκτήσαμε κι εμείς σαν οικογένεια χωριό για να πηγαίνουμε το Πάσχα και το Δεκαπενταύγουστο (και όχι μόνο!), όπως οι περισσότεροι Έλληνες! Πλέον δεν περνάμε απλώς από το Βόλο, αλλά κατεβαίνουμε εκεί συχνά για τις δουλειές μας, τα ψώνια μας και φυσικά την απαραίτητη στάση στα Παλιά για τσίπουρα . Θα έλεγα λοιπόν ότι μετά την Αθήνα και τώρα πια το Ηράκλειο, ο Βόλος είναι η αμέσως επόμενη αγαπημένη μου πόλη. Μάλιστα κάποια στιγμή ο μπαμπάς μου είπε, μισο

Και η Μαμαδοπαρέα βρέθηκε: Η συνέχεια της ιστορίας της CretaMum Γιώτας!

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να προλογίσω το δεύτερο γράμμα που μου έστειλε η CretaMum Γιώτα. Τα λέει όλα από μόνο του και απλώς σας το αντιγράφω! Θα ξεκινήσω το γράμμα μου δανειζόμενη ένα τραγούδι, κάποιους στίχους που μπορεί κανείς εκ πρώτης όψης να τους παρεξηγήσει γιατί θα αναρωτηθεί “πως κολλάει ένα ερωτικό κομμάτι στην αναζήτηση μιας Μαμαδοπαρέας” ; Και όμως στα δικά μου μάτια, στην δική μου ψυχή κολλάει! Αν μια στιγμή μπορεί Να τ΄αλλάξει όλα Μ΄ένα βλέμμα μ΄ένα φιλί Μέσα μου σε ζούσα Να σε βρω αργούσα Κι έτσι αργούσε κι η ζωή Τα μικρά μετρούσα μα ήρθες εσύ Πως μου΄λειψες τόσο Μείνε να νιώσω Σ΄αγαπούσα πρίν μας δω μαζί (Δήμητρα Γαλάνη, "Αν") Γιατί… Αν δεν είχα μπει εκείνο το βράδυ στο facebook τη στιγμή που μπήκα και … Αν δεν έβλεπα την κοινοποίηση της μοναδικής μαμάς φίλης από την Κρήτη που είχα, δε θα είχα γνωρίσει τις Creta M ums και … Αν όλα αυτά δεν είχαν συμβεί, εγώ ακόμα θα ήμουν βυθισμένη στην απομόνωση του καινούργι