Η φίλη μου η Λίτσα έχει δίδυμες κόρες, την Ευαγγελία και τη Σοφία - Σοφία λένε και τη δική μου κόρη. Εκατό φορές μπορεί να έχουμε πει στη δική μου Σοφία, δείχνοντάς της τα διδυμάκια: "Αυτή είναι η Ευαγγελία και αυτή είναι η Σοφία". Και τις εκατό μας έχει απαντήσει: " Εγώ είμαι η Σοφία!" Και μετά, σε ανύποπτο χρόνο, μας πετάει φράσεις όπως: "Που είναι  οι Ευαγγελίες ;", "Τι κάνουν οι Ευαγγελίες ;", " Οι Ευγγελίες χορεύουν!" και άλλα τέτοια. Τι συμπεραίνει η μάνα: Πρώτον, η Σοφία έχει πλήρη συναίσθηση του πληθυντικού αριθμού και μάλιστα τον εφαρμόζει αφ' εαυτού της ακόμα και σε ονόματα όπως το Ευαγγελία, που αποκλείεται να το άκουσε στον πληθυντικό από κάποιο μεγάλο! Δεύτερον, καταλαβαίνει την έννοια των διδύμων - αφού μοιάζετε τόσο πολύ, με ένα όνομα θα σας αποκαλώ! Προς απογοήτευσή μου όμως, τα παιδιά (ή τουλάχιστον το δικό μου) δεν έχουν αυτή την έκτη αίσθηση που πίστευα ώστε να ξεχωρίζουν τα δίδυμα! Τρίτον, η Σοφία είναι

Σαν αύριο 5 Οκτωβρίου πριν από δύο χρόνια, ξύπνησα στην κλινική με λίγο πυρετό. Ήμουν στην 34η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου και νοσηλευόμουν για να παίρνω ενδοφλεβίως ένα φάρμακο για τις συσπάσεις, μπας και κερδίσω καμιά εβδομάδα ακόμα. Ήμουν ήδη δέκα μέρες στην κλινική και όλα πήγαιναν καλά, μόνο που την προηγούμενη ανέβασα πυρετό. Εγώ νόμιζα ότι κρύωσα από το ανοιχτό παράθυρο τη νύχτα, αλλά η γιατρός μου ζήτησε να μου πάρουν αίμα για εξετάσεις. Δυο ώρες μετά, κατά τις 10 το πρωί, ήρθε στο δωμάτιο και μου είπε: «Χριστινάκι ένας δείκτης βγήκε κάπως ανεβασμένος, για να είμαστε σίγουροι θα μπούμε στο χειρουργείο. Γεννάς» . «Αχά» απάντησα εγώ. «Μπορούμε να περιμένουμε να έρθουν ο μπαμπάς μου και ο αδερφός μου από την Αθήνα;» «Όχι, σε λίγο θα σε κατεβάσουν στο χειρουργείο» . «Προλαβαίνω τουλάχιστον να κάνω μερικά τηλέφωνα;»,  ρώτησα. «Έχεις περίπου μια ώρα καιρό, μετά θα έρθουν να σε ετοιμάσουν», είπε κι έφυγε. Με το που έφυγε, έβαλα το Χρήστο να πάρει τηλέφωνο τη μαμά μου να έρθει σ