Όταν ήμουν μικρή και τύχαινε να αρρωστήσω, η χαρά μου ήταν διπλή. Καταρχήν δε θα πήγαινα σχολείο και μετά θα έτρωγα τη σουπίτσα της μαμάς μου. Μια απλή ντοματόσουπα ήταν, αλλά για μένα είχε γεύση υπέροχη και τόσο κατευναστική… Με έβαζε στο κρεβάτι, μισόκλεινε τα πατζούρια και μετά έβγαινε από το δωμάτιο επιβάλλοντας ησυχία στο υπόλοιπο σπίτι. Που και που ερχόταν να μου φέρει τη σούπα ή ένα ζεστό, να μου πάρει τη θερμοκρασία, να με ξανασκεπάσει κι εγώ ένιωθα, ήξερα , ότι όλα θα πάνε καλά. Κάποτε μεγάλωσα και έφυγα από το σπίτι. Μη φανταστείτε ότι πήγα πολύ μακριά: μέχρι τον κάτω όροφο της πολυκατοικίας. Τις ελάχιστες φορές που αρρώστησα και επέτρεψα στον εαυτό μου να μην πάω στο γραφείο, η μαμά μου ήταν εκεί, με τη σουπίτσα της και την καθησυχαστική της παρουσία, σαν να μου έλεγε «ξεκουράσου εσύ, μη σκέφτεσαι τίποτα, και θα τα φροντίσω όλα εγώ». Και τώρα που ζω καμιά διακοσαριά μίλια μακριά από τη μαμά μου, έτυχε να αρρωστήσω για πρώτη φορά αφότου απέκτησα τη Σοφία. Όχι

Αγαπημένες μου φίλες, Μετά την επιτυχία του Οδηγού Μόδας για Μαμάδες Άνοιξη-Καλοκαίρι , σας παρουσιάζω σήμερα με χαρά τον Οδηγό Μόδας Φθινόπωρο-Χειμώνας. Ξεθάψτε τις φόρμες και τα κολάν που φορούσατε στο γυμναστήριο όταν κάποτε είχατε το χρόνο να πηγαίνετε. Αν και τα εν λόγω ενδύματα δεν κολακεύουν όλους τους σωματότυπους, είναι εξαιρετικά βολικά όταν περνάτε τόσες ώρες οκλαδόν παίζοντας με το παιδί ή τα παιδιά σας, στο σπίτι σας, σε κάποιο άλλο σπίτι ή σε ένα παιδότοπο. Δεν ξέρω για το δικό σας παιδί, αλλά το δικό μου εκνευρίζεται από τη διαφορά ύψους που έχουμε, οπότε πρέπει είτε να την έχω συνεχώς αγκαλιά είτε να κατεβαίνω εγώ στο επίπεδό της. Και στις δυο περιπτώσεις μπορεί να πάθω λουμπάγκο, αλλά τουλάχιστον είναι πιο ξεκούραστο να κάθομαι στο πάτωμα μαζί της από το να κουβαλάω δέκα κιλά! Τα τζιν παντελόνια «κατεβαίνουν», για τις φούστες δεν το συζητάμε, οπότε τι μένει; Φόρμες με φούτερ και κολάν με μπλουζοφορέματα ή μακριές ζακέτες!     Οι μπαλαρίνες δίνουν τη θέση

Το παρακάτω κείμενο είχε δημοσιευτεί με τον τίτλο «Στυλιστικές επιλογές που δεν πίστευα ποτέ ότι θα κάνω (πριν γίνω μαμά)!», αρχικά στο facebook στη σελίδα των CretaMums και στη συνέχεια στο theplayroomblog . Επαναδημοσιεύεται εδώ ως εισαγωγή στην ανάρτηση που θα ακολουθήσει «Οδηγός Μόδας Φθινόπωρο-Χειμώνας» . Βλέπω κάποιες μαμάδες (κυρίως στα περιοδικά βέβαια) που σπρώχνουν τα καροτσάκια τους ισορροπώντας τέλεια πάνω σε δωδεκάποντα, με μαλλί σαν να βγήκαν μόλις από το κομμωτήριο και βλεφαρίδα κάγκελο. Δεν μπορώ να παρά να αναρωτιέμαι πως τα καταφέρνουν. Εγώ στο κομμωτήριο πηγαίνω πλέον όταν η ρίζα έχει φτάσει στο αυτί, που λέει ο λόγος. Για μακιγιάζ προλαβαίνω στην καλύτερη περίπτωση να φορέσω μια κρέμα 2-σε-1 (=ενυδατική με χρώμα), λίγο ρουζ και lip gloss – το τελευταίο συνήθως το βάζω στο ασανσέρ ή όσο είμαι σταματημένη με το αυτοκίνητο σε κάποιο φανάρι. Όσο για τα ρούχα μου… τους τελευταίους 11 μήνες, η παλιά μου γκαρνταρόμπα εκτοπίζεται σιγά-σιγά από «κομμάτια» που παλαιότερα

  Προχθές πήγαμε τη Σοφία στην παιδίατρο για μετρήσεις και εμβολιασμό. Αφού μας ζύγισε, ακροάστηκε, τσίμπησε κ.λπ. και ενώ σημείωνε στο βιβλιάριό της τα αποτελέσματα, με ρωτάει: «Λέει καμιά εικοσαριά λέξεις;» Δεν ήξερα τι να της απαντήσω γιατί δεν τις έχω μετρήσει, η αλήθεια όμως είναι ότι μέσα στις γιορτές το λεξιλόγιό της –και το ρεπερτόριό της γιατί τραγουδάει κιόλας!- έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά. Ήταν να γίνει έτσι κι αλλιώς; Χάρηκε που βρέθηκε πάλι με παππούδες, γιαγιάδες, θείους και ξαδέρφια; Από περιέργεια, λοιπόν, αποφάσισα να καταγράψω το λεξιλόγιο-ρεπερτόριό της, ώστε την επόμενη φορά που θα πάμε στη γιατρό να είμαι πιο ακριβής! Το λεξιλόγιο της Σοφίας Μπα: η πρώτη λέξη της Σοφίας και σημαίνει μπάλα. Μπαμπά, μαμά: όπως έχουμε ξαναπεί εδώ, όλοι είμαστε «μπαμπάς» και μαμά είναι το γαλάζιο πουλάκι σε ένα βιβλίο! (Αν και τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει να αλλάζει κάπως αυτό. Εξακολουθεί να φωνάζει τους πάντες «μπαμπά» εκτός από μένα που μάλλον αρχίζει να με κατηγοριοπ

Η ιστορία του Αστέρη του Αστερία είναι από αυτές που φτιάχνονται «συνεργατικά»: ξεκινά ο ένας με μια φράση και συνεχίζει ο επόμενος από εκεί που σταμάτησε ο πρώτος. Αφορμή ήταν ένα παιχνίδι κρεβατιού, δώρο της θείας της Σοφίας, που προβάλλει σκηνές από βυθό ενώ παίζει μουσική. Αρχίσαμε να το χρησιμοποιούμε στο βραδινό τάισμα, στα πλαίσια της δημιουργίας μιας «ρουτίνας ύπνου» που όλα τα βιβλία μας συμβούλευαν να φτιάξουμε. Ένα βράδυ, η Σοφία πρέπει να ήταν 3-4 μηνών, την ώρα που της έδινα το γάλα της, άρχισα να της μιλάω για τον Αστέρη, το μικρό Αστερία, που βαριόταν γιατί δεν είχε παιδάκια να παίξει. Και έτσι αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι για να γνωρίσει άλλα ζωάκια και να κάνει φίλους. Εκείνο το βράδυ πρέπει να συνάντησε ένα χταπόδι και μια χελώνα, δεν μπορώ να θυμηθώ με ακρίβεια. Το επόμενο, που της έδωσε το γάλα ο μπαμπάς της (κάνουμε το βραδινό τάισμα εναλλάξ), ίσως να γνώρισε ένα κάβουρα και μια φάλαινα. Κάθε βράδυ η παρέα μεγάλωνε και σιγά-σιγά αυτοί οι ήρωε

Οι ειδικοί λένε ότι τα πρώτα μαμά-μπαμπά του παιδιού δε σημαίνουν κάτι, απλώς είναι οι πιο εύκολοι φθόγγοι που μπορεί να προφέρει. Πράγματι, μέχρι πρότινος η Σοφία περνούσε φάσεις που αποκαλούσε τα πάντα «μπαμπά» ενώ, λίγες μέρες μετά, όλα περιγράφονταν από τη λέξη «μαμά». Τελευταία έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι «μπαμπάς» είναι προσφώνηση. Ποιανού προσφώνηση δε φαίνεται να έχει σημασία. «Μπαμπά» φωνάζει όταν ξυπνάει κάθε πρωί ή απόγευμα για να τραβήξει την προσοχή μας. «Μπαμπά» επαναλαμβάνει όταν μπουσουλάει ξοπίσω μου καθώς εγώ μετακινούμαι από δωμάτιο σε δωμάτιο. «Μπαμπά» αποκαλεί και οποιονδήποτε έρχεται στο σπίτι μας, γυναίκα ή άνδρα, μικρό ή μεγάλο, δείχνοντάς τον με το δάχτυλο. Κι αν όλοι είμαστε «μπαμπάς», ποια είναι η μαμά; Η μαμά είναι το γαλάζιο πουλάκι σε ένα παιδικό βιβλίο που μας χάρισε η φίλη μας η Χαρά . Είναι ένα πολύ ωραίο και τρυφερό βιβλίο με κλωστές που σας συνιστώ ανεπιφύλακτα. Το πουλάκι αυτό φτιάχνει λίγο-λίγο τη φωλιά του για να ξεχειμωνιάσει και να γεννήσ

Στις 19 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το πρώτο συνέδριο μαμάδων που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο. Εμπνευστής του συνεδρίου η Χριστίνα Κοπανά, μαμά ενός αγοριού 3 ετών και δημιουργός του givethekids . Εγώ βρισκόμουν ήδη στην Αθήνα για τις γιορτές, οπότε χάρηκα πολύ που μπόρεσα να πάω. Πάντα θεωρούσα το διαδίκτυο ευκαιρία. Πρώτα ως σύμβουλος επικοινωνίας και έχοντας ασχοληθεί με τη διαχείριση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για λογαριασμό πελατών μου. Αργότερα ως μαμά που χάρη στο διαδίκτυο ανακάλυψα πάλι το γράψιμο και βρήκα το καταπληκτικό παρεάκι των CretaMums . Ήθελα λοιπόν να πάω, να γνωρίσω άλλες μαμάδες, να ακούσω τις ιστορίες τους, να εμπνευστώ. Και πράγματι, πολλά πράγματα μου έκαναν εντύπωση και σας τα μεταφέρω εδώ. Το γράψιμο θεραπεύει : ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη που άκουσα κάποιον να μιλάει και για τα αρνητικά που καμιά φορά συνοδεύουν τη μητρότητα. Η Σοφία ( supermomrocks.wordpress.com ) έπαθε κατάθλιψη όταν έγινε μαμά και βρήκε διέξοδο γρά