Το ταξίδι του Δημητράκη από τη Σύρο στην Αθήνα των Ολυμπιακών Αγώνων
Είχαν περάσει κιόλας 40 χρόνια από τη στιγμή που ο μικρός Δημητράκης, όπως τον φώναζαν οι δικοί του, είχε γεννηθεί στη Σύρο, στο φωτεινό νησί των Κυκλάδων. Σήμερα ήταν πια πολίτης του κόσμου και από τη Σύρο είχε ταξιδέψει παντού.Ένα τέτοιο ταξίδι τον έφερε εκείνο το βράδυ να βαδίζει στις όχθες του Σηκουάνα στο Παρίσι να αναλογίζεται την πατρίδα του, τη γνώση και τον πολιτισμό. Μια παρέα δίπλα του μιλούσε και κοντοστάθηκε να τους ακούσει.
-Πρέπει να ξαναζωντανέψουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, είπε ένας νεαρός.
-Και πού να γίνουν; ρώτησε κάποιος άλλος.
-Στο Παρίσι φυσικά, απάντησε ο τρίτος της παρέας.
Ο Δημήτρης πλησίασε και κοιτώντας τους βαθιά στα μάτια είπε με θάρρος:
-Αν είναι να ξαναγεννηθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, πρέπει να επιστρέψουν εκεί που πραγματικά γεννήθηκαν. Στην Ελλάδα, στην Αθήνα.
Όλοι γύρισαν και τον κοίταξαν με απορία.
-Ποιος είστε κύριε; τον ρώτησαν.
-Είμαι ένας Έλληνας που ζει στο Παρίσι, αλλά δε σταμάτησε λεπτό να αγαπά τον τόπο του και τον κόσμο όλο.
Εκείνη τη στιγμή, ο Δημητράκης ή αλλιώς πλέον Δημήτρης Βικέλας ήταν ο άνθρωπος που πρότεινε να γίνουν οι πρώτοι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες το 1896 στην Αθήνα. Το πάθος του για αυτή την ιδέα οδήγησε και τους υπόλοιπους της παρέας να συμφωνήσουν και το όνειρο άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά.
Ο Δημήτρης Βικέλας έγινε Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και μαζί με τον Γάλλο φίλο του Πιέρ Ντε Κουμπερτέν εργάστηκε για να ξαναρχίσουν οι Αγώνες της Ειρήνης. Στην Αθήνα, φαντάστηκε ένα στάδιο λαμπερό σαν τα μάρμαρα της Ακρόπολης, το Παναθηναϊκό Στάδιο και πλήθος κόσμου εργάστηκε γι’ αυτό.
Κι ύστερα ήρθαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι σπουδαιότεροι, οι λαμπρότεροι όπου κόσμος κατέφτασε από παντού. Αθλητές έτρεξαν, πήδησαν, έριξαν δίσκο αλλά το πιο σημαντικό, αγωνίστηκαν τίμια και με σεβασμό όπως ονειρευόταν ο ίδιος.
Κι όταν όλα αυτά τελείωσαν, σηκώθηκε όρθιος, έβγαλε το καπέλο του και είπε: «Τώρα που πετύχαμε ας αναλάβει άλλος».
Κι έτσι γύρισε στην παλιά του ζωή και στα βιβλία του με όνειρο καινούριο… να φτιάξει σχολεία, βιβλιοθήκες, να γράψει άρθρα για την παιδεία και για τη γλώσσα, να βοηθήσει τα παιδιά να έχουν όλα το δικαίωμα στη γνώση.
Ο Δημητράκης, λοιπόν, που ξεκίνησε από τη Σύρο και που έγινε πολίτης του κόσμου αλλά δεν ξέχασε ποτέ την Ελλάδα, ταξίδεψε στον χρόνο δείχνοντας τι σημαίνει να προσφέρεις στην πατρίδα σου αλλά και σε όλο τον κόσμο.
 |
Γεννήθηκα στην Αθήνα και σπούδασα Πιάνο, Μονωδία και Ανώτερα Θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο, Μουσικοκινητική Αγωγή Orff, δηλαδή είμαι μουσικός. Οι μεταπτυχιακές μου σπουδές αφορούν το Graduate School of Education, Harvard University σε τομείς όπως η διαφοροποιημένη διδασκαλία, η αξιολόγηση και η δημιουργία διαφοροποιημένης διαπολιτισμικής εκπαιδευτικής πράξης, δηλαδή είμαι παιδαγωγός αφού διδάσκω από το 1992 μέχρι σήμερα στο Κολλέγιο Αθηνών. Είμαι και... συγγραφέας παιδικών βιβλίων καθώς και των εγχειριδίων του Οργανισμού για τη διδασκαλία του μαθήματος της Μουσικής στη Γ΄ και Δ΄ δημοτικού. Στην καλλιτεχνική μου δραστηριότητα περιλαμβάνονται η ίδρυση μπάντας κρουστών, η ίδρυση παιδικής ορχήστρας και χορωδίας στο Δημοτικό Σχολείο του Κολλεγίου Αθηνών και η δημιουργία παιδικών CD όπως Τα τραγούδια του Τριγωνοψαρούλη, Βουτιά στο γαλάζιο της Safe Water Sports και πολλά άλλα. Τέλος, κάνω ραδιόφωνο από το 2018 και είμαι η δημιουργός της βιβλιοφιλικής εκπομπής "Τσέπες Γεμάτες Λέξεις" στον ραδιοφωνικό σταθμό Μεταδεύτερο, καθώς και των podcasts "Εκπομπές σε ζήτηση" των εκδόσεων Άμμος. Στη Σύρο βρέθηκα ένα καλοκαίρι για διακοπές. Τι πιο φυσικό να βρεθώ στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Ερμούπολης για βιβλιοφιλικές ανασκαφές. Το όνομα της Βιβλιοθήκης; Δημήτριος Βικέλας. Στον χώρο της ένα πλούσιο αρχειακό υλικό που σκαλίζοντάς το με έκανε να σκαρώσω τη μικρή αυτή ιστορία για εκείνον! - Δέσποινα Σουγιούλ
αφήγηση με δόσεις γνώσης
ΑπάντησηΔιαγραφή