Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ιστορία της γέννησής σου!

Σαν αύριο 5 Οκτωβρίου πριν από δύο χρόνια, ξύπνησα στην κλινική με λίγο πυρετό. Ήμουν στην 34η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου και νοσηλευόμουν για να παίρνω ενδοφλεβίως ένα φάρμακο για τις συσπάσεις, μπας και κερδίσω καμιά εβδομάδα ακόμα. Ήμουν ήδη δέκα μέρες στην κλινική και όλα πήγαιναν καλά, μόνο που την προηγούμενη ανέβασα πυρετό. Εγώ νόμιζα ότι κρύωσα από το ανοιχτό παράθυρο τη νύχτα, αλλά η γιατρός μου ζήτησε να μου πάρουν αίμα για εξετάσεις. Δυο ώρες μετά, κατά τις 10 το πρωί, ήρθε στο δωμάτιο και μου είπε: «Χριστινάκι ένας δείκτης βγήκε κάπως ανεβασμένος, για να είμαστε σίγουροι θα μπούμε στο χειρουργείο. Γεννάς». «Αχά» απάντησα εγώ. «Μπορούμε να περιμένουμε να έρθουν ο μπαμπάς μου και ο αδερφός μου από την Αθήνα;» «Όχι, σε λίγο θα σε κατεβάσουν στο χειρουργείο». «Προλαβαίνω τουλάχιστον να κάνω μερικά τηλέφωνα;», ρώτησα. «Έχεις περίπου μια ώρα καιρό, μετά θα έρθουν να σε ετοιμάσουν», είπε κι έφυγε.

Με το που έφυγε, έβαλα το Χρήστο να πάρει τηλέφωνο τη μαμά μου να έρθει στο νοσοκομείο (εκείνη ήταν ήδη στο Ηράκλειο) κι εγώ άρχισα να τηλεφωνώ σε διάφορους συνεργάτες, με τους οποίους οργανώναμε μια εκδήλωση εκείνο τον καιρό για το άνοιγμα ενός νέου καταστήματος. Η νοσηλεύτρια, που ήρθε να με ετοιμάσει μια ώρα μετά, σχεδόν μου πήρε το τηλέφωνο από το χέρι.

Μη με περάσετε για αναίσθητη και απαθή. Μη νομίσετε ότι δεν είχα αγωνία και λαχτάρα ταυτόχρονα. Αλλά τους τελευταίους 8 μήνες ζούσα –ζούσαμε οικογενειακώς- ένα θρίλερ. Αν δεν το είχα ρίξει στην τρελή, θα είχα… τρελαθεί! Τα προβλήματα σε αυτή την εγκυμοσύνη διαδέχονταν το ένα το άλλο και κανείς δεν μπορούσε να μας εγγυηθεί ότι θα είχε αίσιο τέλος. Αποκόλληση, συσπάσεις, σαλμονέλα (ναι, το έπαθα και αυτό!), βράχυνση τραχήλου, κι άλλες συσπάσεις… Για 8 μήνες σηκωνόμουν από το κρεβάτι μόνο για να πάω στην τουαλέτα και στη γιατρό κάθε 15 μέρες. Τα διαστήματα που δεν ήταν εδώ κάποιος από τους γονείς μου να βοηθάει την κατάσταση, ο Χρήστος άφηνε δίπλα μου, πριν φύγει για τη δουλειά, ένα θερμός με νερό και ένα ψυγειάκι σαν αυτά της παραλίας με φρούτα, γιαούρτι, ψωμί και τυρί. Όχι ότι μπορούσα να φάω. Μέχρι και το τέλος της εγκυμοσύνης, χωρίς zantac ούτε μια μπουκιά δεν έμενε στο στομάχι μου, κυριολεκτικά! Γι' αυτό και κάναμε πάρτι στο ιατρείο της γυναικολόγου όταν κατάφερνα να πάρω κανένα κιλό, σύνολο έξι σε όλη την εγκυμοσύνη.

Να μην τα πολυλογώ, όταν ήρθε η ώρα να με κατεβάσουν στο χειρουργείο, θυμάμαι ότι έτρεμα – από τον πυρετό που ανέβαινε και πάλι. Αργότερα η γιατρός μου είπε ότι έτρεμε κι αυτή – από την αγωνία της μήπως η λοίμωξη είχε περάσει στο μωρό και δεν το προλάβαινε. Όλα πήγαν καλά τελικά και γύρω στη 1 το μεσημέρι γεννήθηκε η Σοφία. Ήταν υγιής αλλά μικρούλα, λιγότερο από δύο κιλά. Την κράτησα στην αγκαλιά μου για ελάχιστες στιγμές, πρόλαβα μόνο να δω ότι μοιάζει στο Χρήστο και μετά διακομίστηκε στη μονάδα πρόωρων του Βενιζελείου. Την ξαναείδα τη μεθεπόμενη μέρα, όταν μου επιτράπηκε να βγω από την κλινική, και την πήραμε στο σπίτι 17 μέρες αργότερα. Αλλά γι’ αυτή την ιστορία, την εμπειρία του να γεννήσεις ένα πρόωρο μωρό, θα μιλήσω σε άλλο άρθρο.

Σε αυτό το άρθρο, θέλω να ευχαριστήσω όλους εκείνους που συνέβαλαν ώστε αύριο να γιορτάζουμε τα δεύτερα γενέθλια της Σοφίας. Το Χρήστο, τέρας υπομονής, ψυχραιμίας και ευρηματικότητας – δε θα τα είχαμε καταφέρει αν δεν ήταν αυτός που είναι. Τη γιατρό μου, Μαρία Παπαδάκη – το αίσιο τέλος της εγκυμοσύνης μου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επαγρύπνηση και το πείσμα της. Τους γονείς μου που εναλλάξ περνούσαν εδώ μεγάλα διαστήματα, εκτελώντας χρέη μάγειρα, οικονόμου και νοσοκόμου. Τον αδερφό μου που σαν μαέστρος ενορχήστρωνε από μακριά γιατρούς και νοσηλευτές στο Ασκληπείο και στο Βενιζέλειο, πριν και μετά τη γέννα. Το φίλο μας και φυσιοθεραπευτή Νίκο Γιγουρτσή που ερχόταν δυο φορές την εβδομάδα στο σπίτι και μου έτριβε λίγο την πλατούλα που είχε καταπιαστεί από την τόση ξάπλα. Το νοσηλευτή Μανώλη Στεφανάκη: μου βρήκε ενέσεις, μου έκανε ενέσεις και επισκεπτόταν το παιδάκι μου στη μονάδα πρόωρων όταν εμείς ακόμα δεν μπορούσαμε. Τον αναισθησιολόγο Ευτύχη Μαμιδάκη που μου κρατούσε το χέρι κατά τη διάρκεια της γέννας και φρόντισε να μην πονέσω και να αναρρώσω γρήγορα. Όλες τις νοσηλεύτριες του Ασκληπείου που φρόντισαν εμένα και όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Βενιζέλειου που φρόντισε τη Σοφία μέχρι να την πάρουμε στο σπίτι. Το φίλο και πελάτη Pete Σουσούνη που μου έδινε δουλειά όλο το διάστημα των 8 μηνών στο κρεβάτι κι έτσι είχα με κάτι να απασχολώ το μυαλό μου. Τη φίλη μου Ανθή Στρατάκη που ερχόταν να με δει όποτε μπορούσε (μαζί με τον άντρα της Δημήτρη και το γιο τους Σπυράκο) και πάντα έβρισκε τρόπο να μου στέλνει βιβλία, πολλά βιβλία – με μέσο όρο ανάγνωσης ένα βιβλίο την ημέρα καταλαβαίνετε ότι χρειάστηκα αρκετά! Και φυσικά το άγιο Internet για τις εκατοντάδες ώρες απασχόλησης που μου προσέφερε – αντοχή για ολόκληρη ταινία δεν είχα, αλλά είδα πολλές, πάρα πολλές σειρές. Δεν είμαι περήφανη για όλες τις επιλογές μου, βλ. όλα τα seasons του America's Next Top Model!

Και φυσικά με αφορμή αυτό το άρθρο, θέλω να ευχηθώ στο παιδάκι μου χρόνια πολλά! Αγωνίστηκε για να ζήσει από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της και αυτό για μένα την κάνει ξεχωριστή. Σα μαμά της θα ήθελα να μη χρειαστεί ποτέ να ξαναπαλέψει τόσο σκληρά. Της εύχομαι όμως να διεκδικεί πάντα αυτό που της αξίζει. Σοφάκι, είσαι ένα πολύ ενδιαφέρον ανθρωπάκι κι ο μπαμπάς σου κι εγώ νιώθουμε πολύ τυχεροί που έχουμε την ευκαιρία να σε γνωρίζουμε μέρα με τη μέρα. Σε αγαπάμε πολύ.

Σχόλια

  1. να σου ζησει κ παλι!!
    μαρια παπαδακη κ ξερο ψωμι..ταλιαπωρηθηκες αλλα αξιζε ολη η ταλαιπωρια!!φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. οι απλοι ανθρωποι ανθρωποι λενε του παιδιου μου το παιδι ειναι δυο φορες παιδι μου.Το αποκρυπτογραφησα μετα απο πολυ σκεψη.Τρεμω με τη ιδεα οτι μπορεις να υποφερεις κι αυτο μεταφραζεται στην ευτυχισμενη παρουσια της κορης σου που ειναι μοναδικος παραγοντας της ισοροπιας σου.Σε αγαπω μπορεις ΤΩΡΑ να καταλαβεις ποσο και αγαπω διπλα τη λαχταριτσα μου γιατι αγαπω και τις δυο σας. Να ειστε υγιεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου και της μαμάς μου η μαμά είναι δυο φορές μαμά μου - βλέπεις τι αδυναμία σου έχει η Σοφία!

      Διαγραφή
  3. Χρόνια της πολλά, Χριστίνα μου! Ταλαιπωρήθηκες αλλά άξιζε τον κόπο! Να τη χαίρεστε και να την καμαρώνετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θυμαμαι ολη σου την εγκυμοσυνη, μιας κ μιλαγαμε συχνα απο το τηλεφωνο αλλα και το μετα, οσο ηταν η Σοφουλα στο νοσοκομειο κι εσυ πηγαινοερχοσουν.... Εγω θαθελα να της πω, οτι εχει μια υπεροχη, σπουδαια μαμα, με απιστευτη υπομονη, αφοσιωση και πιστη στο ο,τιδηποτε κανει. Την ξερω τοσα χρονια και μπορω υπευθυνα και εμπεριστατωμενα να δηλωσω, πως ειναι μοναδικη γυναικα και πηγη εμπνευσης για πολλες απο μας.
    Χρονια της πολλα, αγαπημενη φιλη, χρονια της γερα και γεματα ομορφες εμπειριες. Με σας γονεις, αλλα και το τοσο αξιολογο entourage σας, το μονο σιγουρο ειναι οτι θα παταει παντα γερα στα ποδια της και θα ειναι γεματη αγαπη.
    Σαν μαμα ενηλικων αγοριων, ξερω οτι αυτα τα δυο αρκουν ψυχικα για μια ευτυχισμενη ζωη που θα δημιουργησει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλενάδα συγκινούμαι όταν μου λες ότι είμαι πηγή έμπνευσης για σένα! Αφού ξέρεις ότι είσαι το πρότυπό μου! Έχεις δυο καταπληκτικά παιδιά, εύχομαι και η δική μου σχέση με τη Σοφία να είναι τόσο καλή όσο η δική σας!

      Διαγραφή
    2. εξακολουθώ όπως βλέπεις να συγκινούμαι!!! εχεις μια υπέροχη κόρη αλλα κι εσύ, έχεις εξελιχθεί σε μια υπέροχη μαμα. Δυνατή, προσγειωμένη, ευρηματική, καθόλου υπερβολική (που άνετα θα μπορούσες να ήσουν με τόσα που πέρασες) γεμάτη όμως αγάπη και τρυφερότητα. Θέλω όμως να σου πω και κάτι άλλο. Ειστε γονείς -παράδειγμα και οι δυό, όπως και η σχέση σας, όπως και οι παππούδες - the best, ειμαι φαν όπως ξέρεις! Αυτα ειναι το καλύτερα δώρα που έχει η Σοφία και το μόνο που δυστυχώς στερήθηκαν τα παιδιά μου. Νάναι πάντα καλα!

      Διαγραφή
    3. Εντάξει, αν έχω τέτοιους φίλους σαν εσένα, δε χρειάζομαι τίποτα άλλο! Με το Χρήστο δεν είμαστε σε καμία περίπτωση τέλειοι γονείς, αλλά προσπαθούμε. Όσο για τα παιδάκια σου, έχουν την καλύτερη μαμά του κόσμου - και αυτό αποδεικνύεται όσο μεγαλώνουν. Μπορεί να μην καλύπτεις όλα τα κενά, αλλά το πλησιάζεις! Σ' αγαπώ πολύ.

      Διαγραφή
  5. Χριστινα τι μου κανεις??? Αν χαλασει τελικα το λαπτοπ μου που τον βρεχω με δακρυα διαβαζοντας τα αρθρα σου (οχι βεβαια ολα αλλα ειναι καποια που ειναι πολυ συγκινητικα) θα σου ζητησω αποζημιωση, ε! ;-) Να σας ζηση γλυκουλα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την άλλη φορά να καλύψεις το πληκτρολόγιο με διάφανη μεμβράνη, χιχιχι! Σε ευχαριστώ Μάγδα για τις ευχές!

      Διαγραφή
  6. Να την χαίρεσαι Χριστίνα μου την μαχήτρια Σοφία σας!
    Υγεία και τύχη σε ολόκληρη την υπόλοιπη ζωή της εύχομαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να σου ζησει Χριστινα κ να τη χαιρεσαι παντα! Οταν αποφασισεις να γραψεις για το τι σημαινει να γεννας προωρα, στειλε μου την αναρτηση. Θα χαρω να τη φιλοξενησω στο 31ebdomades, αν βεβαια θες κ συ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ασφαλώς και θα σου τη στείλω... Εκκρεμεί αυτή η ανάρτηση, για ποιο λόγο άραγε;;

      Διαγραφή
  8. εντάξει ... πολύ κλάμα! να την χαίρεσαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ! Κι εσύ το παιδάκι σου κι όλες οι μαμάδες τα δικά τους!

      Διαγραφή
  9. Γενικά δεν παραπονιέμαι για αυτά που πέρασα για να συλλάβω την Μελίτα αλλά και για όλη την εγκυμοσύνη που δεν ήταν η καλύτερη αλλά μετά από όλα αυτά που ειπες... δεν θα ξαναπω κουβέντα! Να την χαίρεσαι την κούκλα σου που βγήκε νικήτρια στη ζωή από νωρίς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ό,τι και να περνάει ο καθένας είναι για τον ίδιο σημαντικό. Απλώς (και δυστυχώς) υπάρχει πάντα κάποιος που έχει περάσει δυσκολότερα. Κι αυτό κάνει εμάς τους υπόλοιπους πιο ταπεινούς και ευγνώμονες - ή τουλάχιστον έτσι πρέπει για να χαιρόμαστε περισσότερο αυτά που έχουμε και τη ζωή μας γενικά! Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!

      Διαγραφή
  10. Σε αγαπω μανουλα μου
    Εισαι No1!

    Σοφια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κι εγώ σ' αγαπώ μωρό μου, είσαι το φως της ζωής μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χριστίνα μου
    Δεν ξέρεις πόσο κουράγιο μου έδωσες σήμερα
    Να την χαίρεσαι την κόρη σου να είναι γερή σαν τα βουνά και καλοτυχη
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη. Στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς. Μας έχεις λείψει!

      Διαγραφή
  13. Να σας ζήσει! Γερή και καλότυχη να είναι και εσείς να την καμαρώνετε
    Αριστέα Βαρούχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου