Κούκα, μπέγια, κου κε κε κε μπέγια!

 

Προχθές πήγαμε τη Σοφία στην παιδίατρο για μετρήσεις και εμβολιασμό. Αφού μας ζύγισε, ακροάστηκε, τσίμπησε κ.λπ. και ενώ σημείωνε στο βιβλιάριό της τα αποτελέσματα, με ρωτάει: «Λέει καμιά εικοσαριά λέξεις;» Δεν ήξερα τι να της απαντήσω γιατί δεν τις έχω μετρήσει, η αλήθεια όμως είναι ότι μέσα στις γιορτές το λεξιλόγιό της –και το ρεπερτόριό της γιατί τραγουδάει κιόλας!- έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά. Ήταν να γίνει έτσι κι αλλιώς; Χάρηκε που βρέθηκε πάλι με παππούδες, γιαγιάδες, θείους και ξαδέρφια; Από περιέργεια, λοιπόν, αποφάσισα να καταγράψω το λεξιλόγιο-ρεπερτόριό της, ώστε την επόμενη φορά που θα πάμε στη γιατρό να είμαι πιο ακριβής!

Το λεξιλόγιο της Σοφίας

• Μπα: η πρώτη λέξη της Σοφίας και σημαίνει μπάλα.
• Μπαμπά, μαμά: όπως έχουμε ξαναπεί εδώ, όλοι είμαστε «μπαμπάς» και μαμά είναι το γαλάζιο πουλάκι σε ένα βιβλίο! (Αν και τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει να αλλάζει κάπως αυτό. Εξακολουθεί να φωνάζει τους πάντες «μπαμπά» εκτός από μένα που μάλλον αρχίζει να με κατηγοριοποιεί ως «μαμά»).
• Παπούμ (πρέπει να το ακούσετε για να καταλάβετε, δεν μπορεί να πει το ου ακόμα!): σημαίνει παπούτσι, παππούς και τηλέφωνο (Θεός ξέρει γιατί το τελευταίο!).
• Για: γεια και κλειδιά.
• Κακά: τα κακά (απάντηση στην ερώτηση «τι έχεις κάνει Σοφία;» στην οποία απαντά «κακά» ακόμα κι όταν δεν τα έχει κάνει).
• Καίει: καίει (η κούπα με το τσάι, το σεσουάρ, η λάμπα κ.λπ.).
• Νναι (προφέρεται λίγο «βλάχικα», εξού και τα δυο νν): αντίστοιχο του "λέγεται" όταν κάνει ότι μιλάει στο τηλέφωνο.
• Μιαμ: πεινάω, δώσε μου να φάω! Σημειωτέον ότι ανακάλυψε μόνη της τη λέξη γιατί εμείς στο σπίτι χρησιμοποιούμε τη λέξη "φαγητό" και όχι "μαμ".
• Γιαγιά: γιαγιά και γυαλιά. Τονισμένο στην παραλήγουσα ("γιάγια") μπορεί να σημαίνει γάλα.
• Κακό: θα έπρεπε να σημαίνει κακό, αλλά μάλλον εκείνη εννοεί πρίζα (επειδή όταν τις πλησιάζει της λέμε «κακό»). Το χρησιμοποιεί επίσης με την έννοια του "κι αυτό" όταν στοιβάζει κάτι κυπελάκια το ένα πάνω στο άλλο. 
• Ννεό («βλάχικα»): νερό.
• Κοκό: ο κροκόδειλος. Το γιατί από όλα τα ζώα έχει μάθει το όνομα του κροκόδειλου μάλλον οφείλεται στο βιβλίο που μας έχει χαρίσει η φίλη μας η Αγγέλα, "Όπως ο κύριος Κροκ".
• Κο: φως.
• Παπό: καπέλο.
• Κάκα: κάλτσα.
• Κιάκο: Κι άλλο! (φαγητό εννοεί, είναι μεγάλη φαγάνα!).
• Φωνές διάφορων ζώων: αγελάδα, προβατάκι, παπάκι, γατάκι, σκυλάκι, κουκουβάγια (!!!)

Όπως ο κύριος Κροκ, Εκδ. Καστανιώτη

Το ρεπερτόριο της Σοφίας

Μια μέρα λίγο πριν τις γιορτές, έκπληκτοι με τον μπαμπά της Σοφίας την ακούσαμε να τραγουδάει «Κούκα, μπέγια, κου κε κε κε μπέγια», ενώ κουνούσε το ξύλινο ελαφάκι της. Τώρα αρχίζει να το τραγουδάει όποτε περνάμε από παιδική χαρά ή όταν βλέπει μια κούνια που έχουμε από αυτές που κρέμονται στην κάσα της πόρτας (αν και είναι ξεκρέμαστη και διπλωμένη σε μια τσάντα).

Μέσα στις γιορτές προστέθηκαν στο ρεπερτόριο διάφορα δημοφιλή άσματα, όπως:

• Κουκεκε, κουκεκε από το "Κουπεπέ, κουπεπέ".
• Νια ο… από το "Μια ωραία πεταλούδα" (ενώ ενώνει και τα χεράκια της για να κάνει την πεταλούδα που πετάει).
• Γιααα κο από το "Να πω, να πω στ’ αρχοντικό σας" των Χριστουγεννιάτικων κάλαντων
• Ο-ο-ο από το "Χοπ-χοπ-χοπ, τρέχα αλογάκι"
• Και φυσικά το αποχαιρετιστήριο τραγούδι στο μάθημα κολύμβησης που κάνουμε δυο φορές την εβδομάδα, όχι γνωστό στο ευρύ κοινό, αλλά σημαντικό για εμάς! Γεια-κουν-γκο από το "Γεια σου Σοφία, χτυπώ και χαιρετώ".

Και το playlist μεγαλώνει - θα συνεχίσω να προσθέτω τα hits!

Συμπέρασμα 1: αν προσθέσεις στο λεξιλόγιο της Σοφίας τις λέξεις με τη διπλή (και τριπλή!) σημασία και τους «στίχους», ξεπεράσαμε τις είκοσι λέξεις!

Συμπέρασμα 2: αγαπημένοι φθόγγοι είναι το μπ, το κ, το γ, άντε και το π. Όλες οι λέξεις σε αυτούς τους φθόγγους ανάγονται με κάποιο τρόπο!

Συμπέρασμα 3: τραγουδίστρια θα γίνει η κόρη μου;; Μήπως να την αρχίσω ωδείο;;