Το ιστολόγιο Another Tale φιλοξενεί τραγούδια και δραστηριότητες εμπνευσμένες από τα παιδικά βιβλία της Χριστίνας Αποστολίδη. Λίγα λόγια για τη Χριστίνα: Η Χριστίνα Αποστολίδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Επικοινωνία & Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κι εργάζεται στον χώρο του marketing. Τα τελευταία χρόνια, ζει με την οικογένειά της στο Ηράκλειο της Κρήτης. Έργα της διακρίθηκαν με  έπαινο  από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 2021 ( "Χόρεψε μαζί μου" - Ιστορία εκτενούς φόρμας για παιδιά 10-14 ετών και Διήγημα για νέους 14+). Το βιβλίο της "Πάρτι στο ποτάμι"  συμπεριλήφθηκε στους βραχείς καταλόγους των διαγωνισμών του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ 2023 για το βραβείο «Πηνελόπη Μαξίμου» σε συγγραφέα βιβλίου αφήγησης βραχείας φόρμας για παιδιά, καθώς και στη Λίστα White Ravens 2023 της Διεθνούς Βιβλιοθήκης Νεότητας του Μονάχου. Η Χριστίνα γράφει επίσης  παιδικά τραγούδια . Κυκλοφορούν τα βιβλία της:  «Ο λύκος και η πεταλούδα» (Εκδόσεις Μίνωας 2019) «Το

Οχ, Πρασίνισα! / I turned green! Χριστίνα Αποστολίδη/ Christina Apostolidi Εικονογράφηση/ Illustration: Γιάννης Σκουλούδης/ Giannis Skouloudis Εκδόσεις Μίνωας/ Minoas Editions Tώρα τελευταία ο κολλητός της Λεώνης, ο Δημήτρης, παίζει και με τη Σοφία. Η Λεώνη θυμώνει, αλλά ΔΕ ζηλεύει. Σιγά μη ζηλεύει τη Σοφία! Ένα πρωί, όμως, ξυπνάει και βλέπει ότι το δέρμα της έχει γεμίσει με πράσινους λεκέδες! Σαν καμηλοπάρδαλη έχει γίνει, αν φυσικά οι καμηλοπαρδάλεις είχαν πράσινες κηλίδες αντί για καφετιές. Μήπως, τελικά, αυτό που νιώθει είναι… ζήλια; Το βιβλίο συνοδεύεται από το ομότιτλο τραγούδι  Οχ, Πρασίνισα , σε στίχους και μουσική Χριστίνας Αποστολίδη και παραγωγής Mad Hat Music. Ιδέες για δραστηριότητες, παιχνίδια και κατασκευές με αφορμή την ιστορία εδώ . Leonie’s best friend, Dimitris, is now hanging out with Sofia… Leonie gets mad, but she is NOT jealous. Then all of the sudden her skin is covered with green spots, just like a green giraffe. Could it be that what she feels is indeed envy? L

Όταν πριν από ενάμισι χρόνο έμεινα άνεργη, θεώρησα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στο γράψιμο. Όχι βέβαια ότι δεν είχα δεύτερες σκέψεις: «Είναι εποχή για πειραματισμούς; Σαν αργά δεν το θυμήθηκα; Είμαι αρκετά καλή; Μήπως να επιστρέψω αποκλειστικά στο επάγγελμα που κάνω τόσα χρόνια;» κι άλλα τέτοια. Κι έρχεται η διάκριση και των δύο κειμένων που είχα στείλει στον 66ο διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, για να μου επιβεβαιώσει αυτό που μέσα μου πάντα ήξερα: ότι δεν είναι ποτέ αργά να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο, να εξερευνήσουμε τις δυνατότητές μας που είναι πραγματικά ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ και να βρούμε αυτό (ή κάτι ακόμα) που μας παθιάζει. Ευχαριστώ πολύ τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά για την αναγνώριση της προσπάθειάς μου. Διαβάστε περισσότερα για κάθε ένα από τα κείμενα που διακρίθηκαν παρακάτω. Έπαινος στην κατηγορία Διήγημα για Νέους 14+ με θέμα για το 2021 "Η Βαλίτσα" Σε κάποια ορεινά χωριά υπάρχουν γονείς που στέλνουν τα δεκαεξάχρονα